در این قسمت ، سایت یورفان در باره مصارف عوارض و نکات مصرف قرص فلووکسامین برای شما آورده است..

فلووکسامین یک داروی ضد افسردگی از گروه مهارکننده‌های بازجذب سروتونین است که بیشتر برای درمان اختلال وسواسی اجباری استفاده می‌شود.

فلووکسامین یکی از اولین داروهای موسوم به اس‌اس‌آرآی است که در سال 1984 در کشور سوئیس وارد بازار شد. این دارو از 1994 در آمریکا و از 1999 در ژاپن مصرف می‌شود.

فلووکسامین اولین داروئی‌ست که اداره مواد غذائی و داروئی ایالات متحده آمریکا آن را برای درمان اختلال وسواسی جبری کودکان تأیید کرده است (1997)^.

فلووکسامین برخلاف دیگر داروهای گروه خود تأثیر مهاری بر ایزوآنزیم CYP1A2 دارد و ممکن است با کلوزاپین، تئوفیلین و پروپرانول تداخل نشان دهد.

مصرف

تجویز فلووکسامین برای درمان افسردگی، اختلال وسواسی جبری، اختلال هراس و فوبیای اجتماعی و اختلال استرس پس از سانحه شایع است.

عوارض جانبی

فلووکسامین در بین مهارکننده‌های بازجذب سروتونین عوارض بیشتری را دارد و قطع مصرف به دلیل عوارض نامطلوب در مورد فلووکسامین بیشتر اتفاق افتاده است. مشکلات گوارشی، تسکین، ناخوشی و لرزش در دوره درمان با این دارو بیشتر از داروهای مشابه مشاهده شده است.

هشدارها

برای بیماران مبتلا به نارسائی کبدی یا سابقه حمله عصبی، این دارو را باید با احتیاط کامل مصرف کرد. 2- به دلیل تمایل به خودکشی در این بیماران و برای جلوگیری از مسمومیت با دارو، باید کمترین مقدار ممکن از دارو در اختیار بیمار قرار گیرد.

فارماکوکینتیک

این دارو به خوبی جذب می‏شود و فراهمی زیستی آن 50% (به دلیل اثر اولین عبور) می‏باشد. این دارو دارای متابولیسم کبدی و دفع کلیوی بوده و نیمه‏عمر آن معادل 20-15 ساعت است.

موارد منع مصرف

در صورت نارسائی شدید کبدی، بروز حملات عصبی، اختلالات نورولوژیک و جنون نباید از این دارو استفاده شود.

این مطلب را به اشتراک بگذارید